Relacja z Rekolekcji Wielkopostnych

Za nami Rekolekcje Wielkopostne. Nie pierwsze i nie ostatnie w naszym  życiu, ale niewątpliwie wyjątkowe, a wszystko za sprawą księdza Pawła Centnara, który pomógł nam w odkrywaniu naszych słabości i przekłuwaniu ich w siłę.

W sposób szczególny rozważaliśmy słowa przypowieści o synu marnotrawnym. Jezus opowiedział nam tę historię, abyśmy wiedzieli,  że każdy, kto odejdzie od Boga, zgrzeszy, utraci swój honor i godność, ale okaże żal i będzie prosił o przebaczenie, otrzyma je. Bóg wybacza, a człowiek może zawsze powrócić, bez względu na przewinienie i na pewno zostanie przyjęty.

Przebaczenie innym krzywd nam wyrządzonych często wydaje się niewykonalnym zadaniem, lecz bez tego nie jesteśmy wstanie działać wraz z Jezusem, nie możemy współpracować z łaską Bożą. Często błędnie pojmujemy przebaczenie utożsamiając je z zapomnieniem tego, co się wydarzyło. Pamiętać wręcz powinniśmy, aby nie czynić podobnie. Natomiast przebaczenie to nic innego, jak w imię miłości dawanie kolejny raz szansy drugiemu.

Bóg w tych dniach zawiesił nam wysoko poprzeczkę… wezwał nas również do przebaczenia sobie, pojednania się z historią swojego życia i zaakceptowania siebie takim, jakim się jest. O tym, jak trudne jest to zadanie przekonaliśmy się w czasie głoszonych świadectw.
Często nie potrafimy uwierzyć w to, że Bóg nam rzeczywiście przebaczył i przez to wciąż dręczymy się nieustannie poczuciem winy. Tymczasem Bóg jest dla nas o wiele łaskawszy, niż my jesteśmy dla siebie samych: „A jeśli nasze serce oskarża nas, to Bóg jest większy od naszego serca i zna wszystko” (1 J 3, 20). Bóg nie oczekuje od nas doskonałości. On chce, abyśmy nieustannie wzrastali w wierze i z każdym dniem coraz bardziej zbliżali się ku Niemu.

W te Wielkopostne Rekolekcje Jezus zaprosił nas, byś dołączył do Niego i z Nim zmieniali świat. Pełni pokoju i radości przyjęliśmy zaproszenie!

Ewelina Pająk