Bangladesz: Adopcyjne dzieło Miłości oczami katechety
Poniżej tłumaczenie listu od Sunila Tudu z Bangladeszu uczącego dzieci objęte Programem Adopcja Miłości katechezy.
Do naszej wioski od dawna przyjeżdżali różni księża i siostry zakonne. Kościół Katolicki był tutaj obecny, ale były to wizyty bardzo sporadyczne. Kilka rodzin było ochrzczonych, ale nikt nie znał żadnej modlitwy. Od czasu objęcia parafii przez Salezjanów: ks. Pawła i ks. Emila nasza parafia i wioska bardzo się zmieniły. Codziennie popołudniami odbywają się zajęcia dla bardzo biednych dzieci – tego wcześniej nie było. W tutejszej szkole dzieci nie płacą za lekcje. Rodzice bardzo się cieszą i są wdzięczni za pomoc w nauczaniu ich dzieci. W każdy piątek działa również oratorium, w którym uczestniczy wiele osób.
W oratorium dzieci biorą udział w różnych zajęciach takich jak np. taniec czy śpiew. Uczą się także grać na instrumentach muzycznych pod okiem animatorów. Dzięki zajęciom szkolnym i oratorium widać ogromną zmianę nie tylko w samych dzieciach, ale i w całych rodzinach. Za każdą pomoc jaką otrzymujemy jesteśmy bardzo wdzięczni – Księżom i Wam drodzy przyjaciele.
Sunil Tudu – katecheta, Lokhikul, Bangladesz