Wieści z naszej placówki adopcyjnej w Bangladeszu

 

Bangladesz, chociaż jest bardzo pięknym krajem, boryka się z wieloma trudnościami, a jedną z nich jest ubóstwo, które szczególnie dotyka mniejszości żyjące tutaj. Chrześcijanie są mniejszością w tym muzułmańskim państwie i stanowią zaledwie 0.6% ludności. Chrześcijaństwo  postrzegane jest tutaj jako “obca” religia, ale mimo tego dynamicznie się rozwija, a wielu ludzi szczególnie tych wywodzących się z plemion zamieszkujących Bangladesz przyjmuje chrześcijaństwo.

Do naszej salezjańskiej misji w Utrail należy obecnie około 4000 wiernych. Są to ludzie głównie ze szczepu Garo, ale także na terenie naszej misji mieszka parę katolickich rodzin bengalskich i rodzin wywodzących się ze szczepów Mahaki i Oraon. Większość tych ludzi żyje na granicy nędzy. Powodów tej sytuacji jest wiele, ale najczęstszym jest brak stałej pracy (chrześcijanom bardzo trudno jest dostać pracę), a co się z tym wiąże – brak regularnych dochodów. Obecna sytuacja związana z Covid 19 jeszcze bardziej pogarsza życie tych ludzi, wiele rodzin nie ma wystarczających środków na wyżywienie, wiele osób może posyłać swoje dzieci do szkoły tylko dlatego, że my, dzięki Adopcji Miłości opłacamy tym dzieciom naukę.

---

Mimo wielu trudności my, salezjanie, staramy się być codziennie z tymi ludźmi, wspierać ich i dodawać im nadziei. Ta nasza obecność jest bardziej owocna dzięki Wam drodzy przyjaciele. Za to wsparcie z całego serca jeszcze raz pragnę wszystkim podziękować.

Środki, które otrzymaliśmy z programu Adopcja Miłości w marcu przeznaczyliśmy na:

• Opłaty szkolne  i zajęcia on-line dla 60 dzieci uczących się w szkole podstawowej i średniej.
• Opłacenie internatu i wyżywienia dla sierot, które pomimo braku stacjonarnych zajeć szkolnych poprosiły o miejsce w naszym internacie
• Wsparcie najbardziej dotknietych obecną sytuacja rodzin, poprzez zakup żywności i artykułów pierwszej potrzeby

 z wyrazami wdzięczności

ks. Paweł Kociołek sdb

---

---